Heb je ooit 'ja' gezegd terwijl je vanbinnen heel duidelijk 'nee' voelde? En voelde je je daarna schuldig, alsof je iemand had teleurgesteld — of jezelf?
Dat is niet raar. Grenzen stellen voelt vaak spannender dan nodig is. Niet omdat je iets fout doet, maar omdat het raakt aan iets ouds: de behoefte om erbij te horen. Als kind voelde je vaak nog feilloos wat je wel of niet wilde. Tot je leerde dat meebewegen soms wenselijker leek dan stilstaan bij jezelf.
Waarom ‘nee’ zeggen zo moeilijk voeltJe brein zoekt veiligheid. En eeuwenlang betekende dat: deel uitmaken van een groep. Alleen zijn was gevaarlijk. Dat overlevingsinstinct zit nog steeds in je systeem. Dus als jij ‘nee’ zegt, voelt dat niet alleen onhandig, maar ook riskant.
Die angst komt niet uit je verstand, maar uit je limbisch systeem. Dit is het deel van je brein dat emoties regelt en op oude patronen draait. Daarom voelt grenzen stellen soms alsof je iets verkeerd doet, zelfs als de ander begripvol reageert. Je lijf reageert met spanning, schaamte en onrust. En dus pas je je aan.
Maar hoe vaker je je aanpast aan wat de ander nodig heeft, hoe meer je de verbinding met jezelf kwijtraakt. Je merkt het aan je energie: hoofdpijn, vermoeidheid, een kort lontje. Je systeem raakt uitgeput. Niet omdat je niet sterk genoeg bent, maar omdat je lichaam te lang in de overlevingsstand heeft gestaan. En dan trekt het aan de noodrem. Niet om je te straffen, maar om je wakker te maken.
Elke keer dat je jezelf voorbijloopt, raakt je innerlijke kompas een beetje verder ontregeld. Je doet wat er van je gevraagd wordt, maar je eigen wensen verdwijnen naar de achtergrond. Je beweegt mee, terwijl je van binnen steeds verder afdwaalt.
Je lichaam registreert dat sneller dan je hoofd. Spanning die je negeert, verdwijnt niet, maar stapelt zich op. In je spieren, je ademhaling, je buik. Je raakt sneller overprikkeld, slaapt onrustig, voelt je opgejaagd of juist leeg.
Die spanning ontstaat niet uit het niets. Ze groeit in een leven waarin je veel te dragen hebt: werkdruk, zorgtaken, financiële zorgen, verwachtingen van
anderen, het nieuws dat binnenkomt. Alles vraagt iets van je, maar er komt weinig bij.
Zonder grenzen blijft je systeem ‘aan’ staan. Dan is even uitrusten niet genoeg. Herstel begint pas als je opnieuw gaat voelen wat jij nodig hebt — en daar ook ruimte voor maakt.
Je grenzen voelen én ernaar handelen, vraagt oefening. Zeker als je lang gewend bent geweest om je aan te passen. Precies daar helpt Wellbe je bij. De Stress & Burn-Out Preventie Training leert je stap voor stap om je grenzen beter te voelen én te bewaken. Twijfel je nog? Doe de Wellbe Stresstest en ontdek wat het beste past bij waar jij nu staat.
Je hoeft je niet langer aan te passen. Je mag kiezen voor jezelf. En je mag daar vandaag al mee beginnen.
